U maminom širokom krilu, ipak, nema mjesta za sve

Ako išta mrzim u fudbalu to je ona ušljiva ekipa Milana. I uopšte italijanski fudbal. Provlačenje koje ih, od kad znam za sebe, prati kroz nacionalna i evropska takmičenja, kao da su pretplaćeni na nju, više mi toliko ide na nerve da sam čitav italijanski fudbal počeo pratiti kroz prizmu njih. Onog Inzagija bih namlatio k'o vola u kupusu iako mi čovjek nije ništa skrivio. A, tek onaj nesposobni Gatuzo koji samo što nema rogove na glavi da upotpuni sliku zatupljujućeg vola u štali. Sa onim neodređenim pogledom stvarno nije daleko dan kad ću zaista na terenu vidjeti vola. Kaka? Samo mu ime kaže. Ipak, moram biti realan i priznati istinu da je on zasigurno najbolji pojedinac u njihovim redovima. Ali, to me ne spriječava da kažem kako bih ga rado vidio na klupi Željezničara iz Doboja. I to na poluvremenu kako donosi osvježenje njihovim veteranima.

A i kompletan italijanski fudbal, čini se iz nekog meni nepoznatog razloga, zaslužuje neopravdanu širokogrudost svake vrste u krilu one monopolističke organizacije "UEFA": pitam se, da li bi naši klubovi imali onakvu blagonaklonost majke


"UEFA" prilikom izricanju kazni za namještanje utakmica? Da podsjetim: u Italiji je prije dvije godine izbila velika afera koju su otkrili nihovi novinari kad su slučajno ili namjerno prisluškivali telefonski razgovor jednog od čelnika Milana ili Juventusa, sad baš nisam siguran, a koji je na direktan način vodio do očitog: čitavo je prvenstvo režirano. Najprije se kompletna Italija digla na noge tražeći da se rigorozno kazne svi, bla, bla... I, onda je sve došlo do Nje! Milanu je prvo oduzeta, mukom stečena titula, protjerani su u Seriju B, zatim su protjerani iz Evrope i napokon su kažnjeni sa oduzimanjem određenog broja bodova - ne sjećam se tačno koliko. A, onda je mama "UEFA" ponovo zasjedala i naprasno donijela odluku da Milan i nije baš toliko kriv i da nije baš toliko namještao utakmice te da mogu slobodno da se vrate u takmičenja organizovana pod njenim plaštom. A, onda ih je i tamošnji fudbalski savez vratio u Seriju A, te im je skratio broj oduzetih bodova na 9 tako da su skoro i nagrađeni. Ali, zato je ona senilna dama iz Torina bila žrtveno jagnje te su oni, eto, jadni, morali da ispaštaju za ostale klubove... I neka su, ali su i ostali morali da imaju isti kriterijium prilikom kažnjavanja. Ne može se biti malo manje ili malo više kriv, ili malo manje regularan...

Ali, važno je zvati se Milan.

Englezi, molim vas, Englezi, volim vas!